Om kwart over zeven hoor ik een muziekje in de hotelkamer. Nog ver in dromenland kan ik het niet goed plaatsen. Het geluid wordt steeds harder en blijkt de wekker van mij pa te zijn. Kwart over zeven hè terwijl het vakantie is! Maar het is een goede zet. Om 8 uur schuiven we in de rij aan voor het ontbijt. Met een plastic handschoen aan tegen corona scheppen we het een en ander bij elkaar. Van croissantje tot lauwwarme rijst driehoekjes , een aubergine prutje en knakworsten. En met een bekertje jus d’orange erbij en we hebben een heerlijk internationaal ontbijt in ons Japanse business hotel. (Toyoko inn hotels circa 60 euro per nacht - aanrader!)

Na een korte stop op de kamer na het ontbijt gaan we om zoek naar het VVV kantoor. Die vinden we op de derde etage van een hoog gebouw direct naast het busstation op dezelfde etage. Bij deze miljoenen stad denken ze in lagen of verdiepingen. Restaurants kan je op allerlei etages vinden dus niet alleen op de begane grond. Busstations zijn we tot 5 hoog tegen gekomen. T’is even wennen maar als je het eenmaal weet is het best logisch.

Vanuit de VVV krijgen we het adres waar we een nieuwe ov kaart voor mij (nienke) kunnen kopen en dan kunnen we echt op pad door Tokyo.

Eerste stop van vandaag is het disaster learning center. Een gratis centrum boven het brandweer station in Ikebukuro waar Japanners kunnen leren hoe ze moeten reanimeren, brandjes blussen en wat je moet doen in geval van een aardbeving. Vooral dat laatste was voor ons interessant. Dus redelijk snel na aankomst werden we in een groep ingedeeld om dat te leren. In het japans en engels kregen we de instructie om je klein te maken en vooral je hoofd met je tas te beschermen of onder een tafel te duiken. Dat laatste mochten we ook direct in de praktijk brengen op een bewegende vloer die de great earthquake van 2011 nabootst (die van de Tsunami en de kerncentrale). Een 9 op de schaal van richter met een 7 intensiteit. De hoogste intensiteit van aardbevingen. En dat was best heftig. We hadden onze Japanse groepsgenoten al gezien bij hun oefening, maar om het zelf te ondergaan was bijzonder. Het is bijna niet te doen om je aan een tafelpoot vast te houden terwijl je voor een halve minuut door elkaar wordt geschud. Voor een indruk (niet ons filmpje. https://youtu.be/d5t09ybNUuI of deze https://youtu.be/NDZB02QmnPE) Na afloop kregen we ook nog een film te zien over deze aardbeving. Met een praatje via een vertaal apparaatje namen we afscheid van de vriendelijke medewerkers. Laten we hopen dat we de nieuw verworven kennis niet in de praktijk hoeven te brengen.

Na de korte cursus was het tijd voor lunch en zijn we naar het Sunshine city shopping mall gegaan. Hier staat ons hotel van de reis uit 2010 waar we een allereerste kennis making met Japan hadden. Vloeren vol restaurants en bijzondere winkels. Hier vinden we een restaurantje waar we noodles met tomaat,kaas en vlees (dat we voor het gemak maar spaghetti soep hebben gedoopt) serveerden en 12 euro armer voor twee grote borden en wat te drinken stonden we een uurtje later weer buiten. Medewerkers spreken nauwelijks Engels dus je kiest hier van een plaatjes menu met beperkte engelse uitleg. Bij andere restaurants hebben ze plastic schaalmodellen in de etalage staan van hun gerechten. Kan je gewoon handig aanwijzen wat je wilt hebben en de prijs staat er direct bij. Bij veel restaurants hebben ze ook stoelen buiten staan waar je in de wachtrij kan wachten op een vrijgekomen plek. We hebben inmiddels geleerd dat je daarvoor wel eerst het formulier bij de kassa moet invullen met je naam en aantal personen. Anders kan je lang wachten op een plekje….. en met de gewone alfabet letters en een niet Aziatisch uiterlijk weten de medewerkers je toch makkelijk te vinden.

In de middag was het tijd voor Harajuku een gebied waar je het nieuwste van het nieuwste kan vinden op kleding gebied. Op zondag verkleden mensen zich hier graag (gaan we zondag zien) en vandaag konden we ons verbazen aan de outfits in de winkels en de laatste trends in snacks. Van aardbeien op een stokje winkels tot cordon bleu op een stokje winkels. Ook vind je hier een dierenwinkel met puppy’s en kittens in glazen kooitjes (erg zielig!) af en toe lopen we langs een winkel en verbazen ons erover dat die winkels rendabel zijn. Van hello kitty cafes, snoopy en Pokémon winkels tot winkels die zich hebben gespecialiseerd in bloementjes verwerkt in het glas van een potje. En ken je van die automaten vroeger bij de supermarkt waar je na inworp van geld een soort verrassingsei er uit kon draaien? Winkels(!) vol met allerlei soorten van dat soort automaten (wat doe je er mee!?)Net als de winkels vol met kermis grijpautomaten. Maar met een stad met 37 miljoen inwoners zullen ze vast genoeg klanten hebben.

Ook vind je hier een van de 4 3D reclame schermen in Tokyo. Hier zijn vier dieren uit het sprookje de muzikanten uit Bremen te zien

https://youtube.com/shorts/pOtmtgfL4HE

In onze hotel wijk heb je er ook zo’n billboard maar daar “woont” een kat die ieder kwartier te voorschijn komt https://youtu.be/8sFZZY_C0g4deze zagen we vandaag (Zero Gravity)https://youtube.com/shorts/gqNRUdZDtdc

Iedere paar weken verandert ook het filmpje maar de dieren blijven hetzelfde. Mooi gedaan en ook een leuke manier om je billboard onder de aandacht te brengen. Het worden bijna attracties op zich.

Nu weer even terug in het hotel om onze voeten weer wat rust te gunnen. Dan gaan we straks weer verder.