Vanmorgen zijn we vroeg uit Shinjuku vertrokken naar een ander hotel in het noordoosten van Tokyo. Deze wijk heeft geen wolkenkrabbers, geen drukke mega winkels, en geen druk verkeer. Het hotel ligt aan het einde van een tramlijntje in een woonwijk. Bij aankomst bij het hotel waren de rolluiken nog dicht. Om 10:00 kwam de eigenaar er aan gedribbeld en konden we met handen en voeten duidelijk maken dat we hier gereserveerd hadden. Wij spreken minimaal Japans en hij beperkt Engels en verontschuldigde zich dat hij geen Nederlands en ook geen Duits sprak. Een ingewikkeld systeem van dagelijks wisselende toegangscodes voor kamerdeur en de toegangsdeur van het hotel maakte het ook niet heel makkelijk om in te checken /uit te leggen. Maar door middel van kopiëren wat hij uitlegde kwamen we een heel eind.Onze zware bagage konden we gelukkig achterlaten in het cafe beneden, de eigenaar zorgde ervoor dat het op onze kamer terecht zou komen.Het hotel is beneden gethematiseerd met treintjes en trams vermoedelijk een uit de hand gelopen hobby van de eigenaar.

Na het bijkomen met een bak thee hebben we op een van de hoofdstations van Tokyo (Ueno station) de vouchers van onze Japanse railpass omgewisseld voor de daadwerkelijke railpassen die we hier in Japan kunnen gebruiken. Je moet de pas in Nederland kopen, in Japan is deze niet beschikbaar (levertijd circa 1 week). Wij hebben ze in Amsterdam besteld en opgehaald en hiermee kunnen we vanaf maandag 2 weken onbeperkt van de Japanse spoorwegen gebruik maken. De pas geldt zowel voor het gebruik van de treinen als voor de kosten voor een zitplaats reservering. Dat laatste is echt nodig hier. Je wil op lange afstanden niet een staanplaats hebben in de hoge snelheidstrein. Die fout hebben we bij onze eerste reis al een keer gemaakt en toen stonden we 3 uur in het gangpad na een lange dag in Nikko. Sindsdien reserveren we onze plaatsen. Ze laten overigens zien hoe je 1 reservering maakt op het reserveringen apparaat en de rest mag je zelf regelen. Prima plan. Gelukkig hadden we gister al uitgezocht welke treinen we nodig hadden.?

En voor je het weet is de ochtend al weer voorbij. In de middag stond het Sanja Matsuri festival op het programma. Bij de Senso-ji tempel strijden de wijken tegen elkaar met hun dansende (eerder hossende) shrines. Denk even aan de drukte van koningsdag in Amsterdam compleet met duwende massa’s, de politie die met luidsprekers alles in goede banen proberen te schreeuwen en souvenierwinkels die via de microfoon hun waren aanprijzen. En dan vergeet ik nog de Taiko drums die de feestmassa opzwepen die vervolgens de shrine uit hun wijk door de straten hossen. Na een uurtje vonden we dat toch wel voldoende prikkels.

Tijd voor de computerwijk Akihabara die vol zit met computerspul, technische onderdelen, nerd winkels met anime spullen en modelauto’s. Een tweedehands ipad 7 kost hier 130 euro (geen idee of ze nog werken). De straten staan hier trouwens vol met meisjes in dienstmeid outfit om je te verleiden om naar hun cafe te komen waar je eten met veel Mo-e (liefde) wordt ingestraald. Tja bijzonder zijn ze hier wel.

Bij het station van Akihabara maken we de laatste reserveringen voor de trein en komen we erachter dat we precies op tijd zijn. Bij één treinreis hebben we net de laatste beschikbare plaatsen in de gehele trein te pakken. Japanners zijn van het plannen. Ze boeken ruim van te voren hun hotels en blijkbaar dus ook hun treinreserveringen. Met een enorme stapel aan reserveringkaartjes verlaten we het station, tijd om de kamer in het hotel te bekijken.

Bij het hotel terug worden we fijn verrast door de kamer! Heerlijk ruime kamer (zo groot hebben we ze nog niet gezien in Tokyo) zachte bedden, prima badkamer met echt 3-laags wc-papier. We willen hier niet meer weg!?We blijven hier nog 2 nachten slapen en dan gaan we naar het noorden van Japan.

Tot morgen!